Friday, September 21, 2007

το τεστ

ανοιξε τα ματια της.πωπω πονουσε το κεφαλι της.απαισιος υπνος γεματος ονειρα χωρις νοημα που δεν τα θυμοταν καν.
πηγε να κουνηθει.γυρισε το κεφαλι της.ζαλαδα,ολα γυριζαν.προσπαθησε να ανασηκωθει.
δε γινοταν.ανακατευοταν.πολυ.

το πηρε αποφαση και σηκωθηκε.ηταν σα να ειχε το χειροτερο χανγκοβερ που εχει ζησει.και δεν ειχε πιει τιποτα χθες.για την ακριβεια τις τελευταιες μερες ολο ετσι ενιωθε.ουφ.τι μερα ηταν?πεμπτη.οχι πως εκανε διαφορα η μερα απλα ετσι.πεμπτη?ποσο?14?13 ή 14?οχι οχι 14.

14?ωχ...λες?
πηγε στο μπανιο.πηγε τουαλετα,πλυθηκε...λες?κι αυτη η ανακατωσουρα δεν εφευγε με τιποτα..
πηγε να φτιαξει ενα καφε.αυτη η ιδεα τωρα της ειχε καρφωθει δεν εφευγε με τιποτα.
τον πηρε τηλεφωνο.χτυπησε μια,δυο,τρεις....ξαναχτυπησε...ποοο κοιμαται.δεν ξυπναει με τιποτα.κινητο?καλει...κλειστο!μα κι αυτος ο ανθρωπος τι υπνος ειναι αυτος που κανει?

-ελα
-ελα
-δεν ειμαι καλα
-τι ειναι?
-μου εχει μπει μια ιδεα στο μυαλο.παιρνω το μιχαλη αλλα κοιμαται.δεν ερχεσαι εσυ απο δω?
-ηρεμησε,ερχομαι τωρα

....τα πιο αγωνιωδη 20 λεπτα...δεν περνουσαν με τιποτα.χτυπησε το κουδουνι.ηρθε η αννα.
-επιτελους!
-τι εχεις?με εχεις ανησυχησει.
-φοβαμαι μηπως ειμαι ολιγον εγκυος...

....τα χειροτερα πιο αγωνιωδη 4 λεπτα της ζωης της.τελικα εκεινα τα 20 δεν ηταν τιποτα μπροστα σ'αυτο.το κουτακι νομιζει ειναι ροζ.τι πρεπει να ειναι ροζ ή ασπρο?νομιζει ειναι ροζ.τι σημαινει αυτο?
δεν ειχαν καν περασει τα 4 λεπτα.και το κουτακι ηταν ασπρο μαλλον

(πως θα του το πω?πως θα το πω στους γονεις μου?πω ρε γαμωτο για λιγα λεπτα ευχαριστησης να κανω τετοια βλακεια?λες να ειμαι?να ειναι κοριτσι ή αγορι?μα τι λεω,δεν το κραταω με τιποτα.ειμαι πολυ νεα,δεν μπορω να μεγαλωσω εμενα θα μεγαλωσω παιδι?παντως αν εκανα αγορι θα το εβγαζα αλεξανδρο.κι αν εκανα κοριτσι μαλλον αριαδνη.θεε μου κι αυτος θελει να το κρατησει απο οτι εχει πει.δε θελει εκτρωσεις.πωπω θα εχω ενα παιδι που θα μεγαλωσει χωρις κανονικη οικογενεια.ο μπαμπας του θα το βλεπει τα σ/κ γιατι θα χωρισουμε οταν θα ειναι το μωρο 2 χρονων.σιγα μη μπορουμε εμεις οι δυο να μεγαλωσουμε παιδι!που θα μενει?μαζι μου ε?πωπω ποσα λεφτα θελει ενα παιδι και ποση φροντιδα.δε μπορω να το κανω αυτο..δε μπορω...θα το ριξω κρυφα.που θα βρω λεφτα..θα βρω..στην αναγκη θα τα δανειστω...μα καλα πως εγινε...γιατι σε μενα...παντως αν ειναι αγορι θελει να του μαθει ποδοσφαιρο..ελπιζω να ειναι κοριτσι,θελω να τη στειλω μπαλετο,να φοραει τουτου και να μαζευει τα μαλλια της κοτσο ψηλα...μα τι λεω...δε μπορω...αμα κλαιει?οταν αρρωσταινει?δεν αντεχω,θα κλαιω μαζι της ολη μερα κι εγω σα μωρο...θα χοντρυνω κιολας μεχρι να γεννησω...πωπω δε γινεται...πρεπει να το...)


-οριστε ασπρο
-ε?
-κοιμηθηκες?ασπρο ειναι,δεν εισαι,τσαμπα μας επρηξες
-δεν ειμαι?
-οχι
-σιγουρα?ξανακοιτα το
-ε το κοιταο,ασπρο κατασπρο ειναι,δεν εισαι
-κοιτα τις οδηγιες!σιγουρα το ασπρο δεν ειναι?
-100% μη με τρελαινεις αλλο πρωι πρωι.τερμα και τελειωσε δε γινεσαι μανα
-α....
-τι α?στενοχωρηθηκες κιολας?
-οχι,οχι βεβαια....οχι βεβαια...

Wednesday, September 12, 2007

american dream

εβλεπα τατιανα στεφανιδου.ε ναι ολη μερα θα διαβαζω?ας εβλεπα και λιγο...
αξιζε να το δω,αυτο ηταν το πιο αξιοπεριεργο!
ειχε μεταναστες που ειναι χρονια στην ελλαδα και τα χουν καταφερει καλα.πλανταξα περιττο να πω γιατι ηταν πολυ συγκινητικη η φαση.
το πρωι εδωσα ενα μαθημα.διεθνες δικαιο 2.το δικαιο της θαλασσας.νομιζω πως το περασα.ενταξει το παραδεχομαι αντεγραψα.κι οχι απο το διπλανο μου.ανοιξα τις σημειωσεις που ειχα μαζι μου και στην ουσια εκανα αντιγραφη ο,τι εβλεπα οπως ηταν ολα απο μεσα.αρα λογικα θα περασα ε?

τελοσπαντων το θεμα δεν ειναι εκει.το θεμα ειναι οτι ο επιτηρητης ηταν πολυ καλος.με ειδε,πολυ καλα.δε μου ειπε τιποτα ομως,οπως δε λεει καθε φορα που πετυχαινω επιτηρηση του.ο επιτηρητης ειναι νεος,γυρω στα 24-25.με καταλαβαινει,ξερει,κι αυτος τα ιδια θα κανε.ειναι μεταπτυχιακος φοιτητης.ειναι αλβανος.

κι εδω συνδεεται η εισαγωγη για την τατιανα στεφανιδου με το θεμα μου.ο επιτηρητης αυτος εχει παρει το πτυχιο της νομικης,τωρα κανει μετα πτυχιακο στο διεθνες δικαιο,που προσωπικα το βρισκω δυσκολο ,μενει στις εστιες,εχει και κοπελα.εχουμε συστηθει σε μια καφετερια,δεν ξερω αμα με θυμαται.παντως ποτε δε λεει τιποτα,παντα ειναι πολυ επιεικης και συμπαθεστατος.δεν ξερω ποτε ηρθε απο την αλβανια.θα χει χρονια.ισως πια να μη θυμαται καν πως ειναι η χωρα του.ισως χωρα του να το θεωρει εδω.θα πρεπει να ηταν καλος μαθητης.ε νομικη μπηκε.την τελειωσε κιολας και θα την τελειωσε καλα για να κανει μεταπτυχιακο εδω περα.και σκεφτομαι ολα αυτα τα διαφορα,οσα ξερω γι'αυτον κι οσα δεν ξερω.κι οσα εχει πετυχει.
και μια σκεψη με βασανιζει...που αυριο μεθαυριο θα παμε για την ιδια δουλεια και θα προτιμησουν μαλλον εμενα


υ.γ.απο την αλλη μια και οι γονεις μας δεν εχουν δικηγορικο ετοιμο,ισως τελικα να δουλευουμε κι οι δυο για 700 ευρω