ο γατος και το ματι της κουζινας(μεγαλη αγαπη..)

αν και ιδιαιτερως φιλοζωη ως αηδιας,οφειλω να ομολογησω οτι τα ζωα ειναι ζωα και φαινονται διοτι ειναι ανυπομονα και χαζουλια.η μαμα μου τηγανιζει ψαρια.καλα μεχρι εδω(οχι και πολυ βεβαια γιατι σιχαινομαι τα ψαρια και τη μυρωδια τους).αφου γινουν,μην πω και τις λεπτομερειες της συνταγης,παιρνει το τηγανι απο το ματι της κουζινας με το γατι να την κοιταει απο κατω και να γλυφεται ομολογουμενως με αγριες διαθεσεις...

επομενη κινηση του γατου(εξυπνο,οχι εξυπνο δε λεω):δινει ενα ωραιο μεγαλο σαλτο και προσγειωνεται στο-καυτο βεβαια- ματι της κουζινας!!!και καπακι δινει αλλο ενα μεγαλυτερο συνοδευομενο απο δυνατο νιαουρισμα-κραυγη-γαμοσταυρισμα γατισιο,και φτανει στην αλλη ακρη της κουζινας!πανε τα πατουσακια του...καψαλιστηκαν λιγο τα ροζ μαξιλαρακια στα πατουχακια και το τριχωμα στο ποδαρακια....εμ,μου στρογγυλοκαθισε κιολας,πως δεν καψαλιστηκε και τιποτε αλλο...
χιχιχιχι,καλο ηταν,γελασαμε με τον πονο του γατου παλι...

τα κλεμμενα...

τα παρακατω δεν ειναι δικα μου..θα θελα!

"φτιαχνουμε μονοι μας τα αγκαθια μας κι υστερα το μονο που μας μενει ειναι να υπομενουμε τον πονο,λεγοντας στον εαυτο μας πως αξιζε τον κοπο"


"ειμαστε ζωα μοναχικα.ολη μας τη ζωη παλευουμε για λιγο λιγοτερη μοναξια.και μια απ'τις παναρχαιες μεθοδους μας ειναι να λεμε μια ιστορια,παρακαλωντας να βρεθει ενας ακροατης που θα πει(και θα το πιστευει):α ναι,ετσι ακριβως ειναι ή παντως ετσι το αισθανομαι κι εγω"

me aera kai boforia...

κριμας πολυ κριμας....
δε θα τη δουμε φετος τη φολεγανδρο....το super jet ..πολυ "super"!δεν το κανε το δρομολογιο...του πεφτε βαρυ.να πω την αληθεια ετσι που το βλεπα αραγμενο στο λιμανι να κουνιεται σκεφτηκα φαντασου πως θα κουνιεται μεσοπελαγα,οποτε καλυτερα!μας εφαγε και την προκαταβολη ο ξενοδοχος..χαλαλι...μας επεστρεψαν τα εισητηρια!

και αυριο για να δουμε,θα φυγουμε για παρο?χλωμο το βλεπω με τους ανεμους που πνεουν ισχυροι στα 10,000 μποφορ!ελληνικη ακτοπλοοια!!!παραδεισος!!
live your %@#$* in greece!

αμα αποφασιζα να πω ψεμματα,θα ελεγα...

ΟΧΙ ΠΙΑ ΕΡΩΤΕΣ

Όχι πια έρωτες
Δε σ’ αγαπάω πια
και δεν ξυπνάω μέσα στον ύπνο μου για σένα
Όχι πια έρωτες
Δεν ανυπομονώ πια να σε δω
και δίπλα σου να κοιμηθώ

Όχι πια δάκρυα
Δε ζηλεύω πια
και δε θολώνω τα γυαλιά μου πια για σένα
Όχι πια θάνατοι,
όχι πια διάβασμα με ηρεμιστικά,
όχι πια ύπνοι με τηλέφωνα ανοιχτά

Όχι πια πρόστυχα μηνύματα
Όχι πια γέλια και παιχνίδια όταν είμαστε μαζί
Όχι πια μέλισσες το βράδυ,
όχι γατάκια το πρωί

Όχι πια έρωτες
Δεν ξαναλέω πια πως συνέχεια σε σκέφτομαι,
δεν ξαναλέω πια πως σ’ αγαπώ
Όχι πια έρωτες,
γιατί εσύ το ζήτησες
και δεν μπορώ παρά να το δεχτώ

Όχι πια όνειρα
Όχι πια όνειρα πως κάποτε θα ζήσουμε μαζί
Εσύ δεν είσαι πια εδώ
κι εγώ ποτέ δε θά ’μαι εκεί





θελω να θυμαμαι τα παντα...

θελω να θυμαμαι