Friday, May 04, 2007

Χουντα στην Κομοτηνη

Ακολουθει εσωτερικος διαλογος,αποκυημα φαντασιας(ή μηπως οχι?)



Κι ειναι περιεργο να νιωθεις οτι κατι εχει αλλαξει.Αλλα τιποτα δεν εχει αλλαξει.Εσυ εισαι αυτη που ησουνα και τοτε,ισως λιγο πιο πληγωμενη και λιγο πιο κυνικη.Και με διαφορετικα μαλλια.Ειναι αστειο,το πρωτο που αλλαζουν οι γυναικες υστερα απο ενα χωρισμο ειναι τα μαλλια τους.Εκει βγαζουμε ολο το συναισθηματικο μας φορτιο,τα κοβουμε,τα βαφουμε..
Εσυ λοιπον εισαι οπως παντα,κι αυτος ειναι οπως παντα,με λιγο αλλαγμενα μαλλια κι αυτος.Τα αφησε να μακρυνουν απο τοτε,σ'αρεσουν?χμμ,σ'αρεσουν.Και τα δικα σου του αρεσουν.Αλλα αυτο δεν αλλαζει και τιποτα.
Ολα ιδια,ομως ησασταν εσυ γι'αυτον κι αυτος για σενα τοτε και τωρα δε μιλατε σχεδον ποτε.Οταν μιλατε ειναι μονο επειδη δεν μπορειτε διαφορετικα.
Οχι πως σε νοιαζει τι θα πει ο κοσμος.Αλλα αμα δε μιλατε ποτε θα πει.Ή μηπως δε θα πει?Μηπως κανεις δεν ασχολειται?Μηπως μονο εσυ ασχολεισαι?Γιατι?Τον αγαπας?
Σου 'λειψε?
Μωρε,μηπως δεν τον αγαπας?Μηπως δεν ξερεις καν τι ειναι αυτο?Τι παει να πει?Α,ναι ξερω τι παει να πει...ξερω..Παει να πει οτι τον σκεφτεσαι..τι να κανει,τι να εφαγε,να 'ναι καλα...δεν ειναι καλα...
Δεν ειναι καλα?Τι επαθε?Τι?Χτυπησε?Τον χτυπησαν?Ειναι καλα?Εκανε ραμματα στο κεφαλι?Οι μπατσοι?...Ειναι στο νοσοκομειο?Παλι?Ειχατε παει και μαζι.Θυμασαι?Θυμαται?Ειχες ξενυχτησει δυο βραδια.Ειχες κοιμηθει στη γωνιτσα του κρεββατιου.Οσο μπορουσες να κοιμηθεις απο την αγωνια...Πωπω,τι να κανεις?Θα τον παρεις τηλεφωνο!Ναι θα τον παρεις.Δε γινεται αλλιως.Πρεπει παση θυσια να μαθεις αμα ειναι καλα.Μωρε μηπως να σηκωθεις να ανεβεις στη βορειο Ελλαδα?Οχι.Ντροπη?Ποιον ντρεπεσαι?Δεν ξερεις ακριβως ποιον ντρεπεσαι..τον κοσμο..εκεινον...τον εαυτο σου...που περασε ενας χρονος σχεδον.Αλλα θες να μαθεις.Εχει αδειασει το στομαχι σου απο την αγωνια,ζαλιζεσαι και θες να ξερασεις.Παρτον τωρα,δε γινεται αλλιως.
[...]
Καλα ειναι,θα ζησει.Εκανε και αστειακια,αρα ειναι καλα.Θα ειναι κανεις μαζι του?Μαλλον θα ειναι?Θα κοιμηθει εκει το βραδυ?Θα τον προσεξει οπως εσυ?Οχι,σιγα.Κανεις δε θα τον προσεξει οσο εσυ.Αλλα ειναι κατι κι αυτο.Και τωρα που πηρες,τι καταλαβες?ε?Σε ρωταω τι καταλαβες?Δικαιολογια να του μιλησεις.Ηρθε η καρδια σου στη θεση της.Και εβαλες και λιγο τα κλαμματα οπως συνηθιζες παλια και ξεσπασες απο τη λαχταρα που πηρες.Καθολου δε θα σε σκεφτηκε,αλλα εσυ ενιωσες σα να γκρεμιστηκε ο κοσμος.Και δε το ξερει.
Σκασιλα σου τι ξερει και τι οχι!Να μην το ξανασκεφτεις αυτο.Ειναι ωραιο αυτο που κανεις.Ειναι ωραιο να νοιαζεται καποιος τοσο πολυ για τον αλλο."Για το σωμα που αγγιξε και του ηρθε ο κοσμος".Μακαρι να αισθανοταν καποιος ετσι και για σενα και ας τον ειχες ξεχασει.
Ποσο μαλλον αυτο που επαθες οταν ειδες τις σκηνες απειρου καλλους στην tv.Ετρωγες και παρατησες το φαι στην ακρη.Ειδες τα αιματα στο δρομο...ουφ..ας το ξεχασεις.Περασε,ολα ειναι καλα.
Ασχολειται με αλλες,το ξερεις ε?Δεν εισαι καν στο παιχνιδι.Δε σε νοιαζει,κι εσυ ασχολεισαι με αλλους....Αλλα...Αν..αν μονο...
Σταματα!Σταματα,ακους?Ολο ταξιδευεις,ονειροπαρμενη.Ειναι βαρετο δεν καταλαβαινεις?Κανεις δεν ασχολειται με αυτα.Ο στοχος σημερα ειναι να κανει ο κοσμος οσο περισσοτερο σεξ μπορει.Πρεπει να περναει καλα.Τι κι αν εσυ δεν περνας καλα ετσι?Να μαθεις.Θα στενοχωρηθεις λιγο στην αρχη και μετα θα συνηθισεις.Οπως ακομα συνηθιζεις τοσο καιρο τωρα...Α μην αλλαζεις θεμα."Η εποχη του ρομαντισμου τελειωσε"τα μαθες?Ναι,ναι.Εισαι εκτος εποχης.Αποδεξου το και μαθε να ζεις σ'αυτο τον κοσμο."που τελικα δεν ηταν κοκκινος"που λεει καιι το τραγουδι.
Κοριτσακι,ο κοσμος ειναι σκληρος.Καλυτερα να το μαθεις οσο ακομα ειναι νωρις.Μπας και μπορεσεις ποτε να χαρεις κατι παραπανω απο μικρες στιγμες.Μπορει να μην μπορεις αλλα καλο θα ηταν να δοκιμασεις.Αλλιως εχεις βρεθει σε λαθος μερος,λαθος στιγμη.Θλιβερο μεν,αλλα....
Τον αγαπας κι αυτο δε θα αλλαξει,να ξερεις.Να 'ναι καλα.


http://www.youtube.com/watch?v=4EcAjcj9Ti8

2 comments:

Unknown said...

"Ανακάλυψα" το blog σου μέσα από ένα comment που άφησες στο blog του Οδυσσέα κι έπεσα πάνω σ'αυτό το κειμενάκι, περιμένοντας να δω άλλη μια ανταπόκριση από τα γεγονότα της 21ης Απριλίου στην Κομοτηνή...Αντ' αυτής, διάβάσα ένα κείμενο πολύ ξεχωριστό, που με άγγιξε λόγω του τρόπου και του θάρρους με το οποίο γράφτηκε...
Ευτυχώς ο λεγάμενος τη...σκαπούλαρε με 2-3 ραμματάκια, αν και τα ζώα της ντόπιας αστυνομίας φαίνονταν ορεξάτοι για παραπάνω "ζημιές" στα βίντεο που είδα...
Αυτά έχει η...ταξική πάλη...
Γι αυτό είναι και τόσο ωραία μερικές φορές!

Χάρηκα,
Γ.

Unknown said...

Να διορθώσω μια ανακρίβεια: Σε ανακάλυψα μέσα από το blog Αυλή Σκέψεων κι όχι από το blog που προανέφερα...Απλώς τα διάβαζα ταυτόχρονα κι έτσι επήλθε το μπέρδεμα...