ΟΧΙ ΠΙΑ ΕΡΩΤΕΣ
Όχι πια έρωτες
Δε σ’ αγαπάω πια
και δεν ξυπνάω μέσα στον ύπνο μου για σένα
Όχι πια έρωτες
Δεν ανυπομονώ πια να σε δω
και δίπλα σου να κοιμηθώ
Όχι πια δάκρυα
Δε ζηλεύω πια
και δε θολώνω τα γυαλιά μου πια για σένα
Όχι πια θάνατοι,
όχι πια διάβασμα με ηρεμιστικά,
όχι πια ύπνοι με τηλέφωνα ανοιχτά
Όχι πια πρόστυχα μηνύματα
Όχι πια γέλια και παιχνίδια όταν είμαστε μαζί
Όχι πια μέλισσες το βράδυ,
όχι γατάκια το πρωί
Όχι πια έρωτες
Δεν ξαναλέω πια πως συνέχεια σε σκέφτομαι,
δεν ξαναλέω πια πως σ’ αγαπώ
Όχι πια έρωτες,
γιατί εσύ το ζήτησες
και δεν μπορώ παρά να το δεχτώ
Όχι πια όνειρα
Όχι πια όνειρα πως κάποτε θα ζήσουμε μαζί
Εσύ δεν είσαι πια εδώ
κι εγώ ποτέ δε θά ’μαι εκεί
θελω να θυμαμαι τα παντα...
θελω να θυμαμαι
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Έμπαινα και ξαναέμπαινα στο blog σου, να δω τι αν έχεις postάρει κάτι καινούριο.
Και μόλις διάβασα το post αυτό και συνειδητοποίησα γιατί ένιωσες την ανάγκη να γράψεις κάτι, απλώς άρχισα να εύχομαι να μην είχε χρειαστεί γράψει ποτέ να το γράψεις, αυτό το τόσο γλυκό και εκφραστικό, κατά τ' άλλα, κείμενο...
Λυπάμαι...
Post a Comment