ο γατος και το ματι της κουζινας(μεγαλη αγαπη..)

αν και ιδιαιτερως φιλοζωη ως αηδιας,οφειλω να ομολογησω οτι τα ζωα ειναι ζωα και φαινονται διοτι ειναι ανυπομονα και χαζουλια.η μαμα μου τηγανιζει ψαρια.καλα μεχρι εδω(οχι και πολυ βεβαια γιατι σιχαινομαι τα ψαρια και τη μυρωδια τους).αφου γινουν,μην πω και τις λεπτομερειες της συνταγης,παιρνει το τηγανι απο το ματι της κουζινας με το γατι να την κοιταει απο κατω και να γλυφεται ομολογουμενως με αγριες διαθεσεις...

επομενη κινηση του γατου(εξυπνο,οχι εξυπνο δε λεω):δινει ενα ωραιο μεγαλο σαλτο και προσγειωνεται στο-καυτο βεβαια- ματι της κουζινας!!!και καπακι δινει αλλο ενα μεγαλυτερο συνοδευομενο απο δυνατο νιαουρισμα-κραυγη-γαμοσταυρισμα γατισιο,και φτανει στην αλλη ακρη της κουζινας!πανε τα πατουσακια του...καψαλιστηκαν λιγο τα ροζ μαξιλαρακια στα πατουχακια και το τριχωμα στο ποδαρακια....εμ,μου στρογγυλοκαθισε κιολας,πως δεν καψαλιστηκε και τιποτε αλλο...
χιχιχιχι,καλο ηταν,γελασαμε με τον πονο του γατου παλι...