νοσοκομειο παιδων

προσφατα ειχε μια περιπετεια η αδερφη μου.θεμα υγειας.δεν τολμουσα τοσο καιρο να αγγιξω το θεμα...
αλλεργικο σοκ.ζουμε 300 μετρα απο το ασκληπιειο βουλας.κοκκινισε,δεν μπορουσε να αναπνευσει,ετρεμε,ταχυκαρδια.μεσα σε 15 λεπτα κυριολεκτικα την προλαβαμε.και το νοσοκομειο δεν εφημερευε.χρειαστηκε αδρεναλινη,κορτιζονη,παραλιγο και καρδιακη ανανηψη....
εχασα χρονια σιγουρα απ'τη ζωη μου.υποθετω και οι γονεις μου.συνηλθε ,αι με ασθενοφορο στο παιδων που εφημερευε.3 μερες μεσα....πολλα ειδα και εκτιμησα οπως γινεται σε τετοιες περιπτωσεις.κι ειχα πιασει την κουβεντα με ενα κοριτσακι στα 15.κουκλακι,ξυπνια.ειχε ενα προβλημα στους πνευμονες.δε θα τη βγαλει για πολλα χρονια ακομα μας ειπαν.

το βραδυ στο μπαλκονι να αναπνευσουμε λιγο αερα.διαφορετικο απο αυτον του δωματιου που μυριζει φαρμακιλα.φαινεται η ακροπολη φωτισμενη,ο λυκαβηττος.απεναντι ακριβως η ψυχιατρικη πτερυγα.η ξαδερφη μου ειναι νοσηλευτρια,μας λεει οτι εκει τα παιδακια εχουν παραισθησεις,βλεπουν διαφορα,ακουνε φωνες.
το συμπερασμα:δε νομιζω οτι υπαρχει θεος.